Κήρυγμα του Μητροπολίτου μας
ΚΑΡΥΣΤΙΑΣ & ΣΚΥΡΟΥ
Κ.Κ. Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ
.jpg)
ΟΜΙΛΙΑ 25η
Ὁ Παῦλος συνεχίζει τό ἐγκώμιο τῆς πίστεως τῶν δικαίων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καί στή σειρά ἔρχεται ὁ Ἰακώβ. Ὅπως καί οἱ προηγούμενοι, ἔτσι καί ὁ Ἰακώβ ἐπίστευσε στόν Θεό, δέν ἀπέλαυσε ὅμως ὁ ἴδιος τίς εύλογίες. Ὁ ἴδιος ἀπέλαυσε τά ἀγαθά τοῦ μέλλοντος αἰῶνος, ἐνῶ οἱ εὐλογίες έπραγματοποιήθηκαν στούς απογόνους του. Διά τήν πίστι τοῦ Ἰακώβ, ὁ Χρυσόστομος θά εἰπῇ:
΄Ὁ Ἰακώβ σ' αὐτόν τόν κόσμο, ἐπέρασε ὅλη του τήν ζωή σάν δοῦλος καί ὑπηρέτης, μέσα σε κινδύνους, σε ἔχθρες, σε απάτες καί φόβους. Αὐτά φανερώνουν ὅτι οἱ εὐλογίες τοῦ Θεοῦ, ὡς ἀμοιβή τῆς πίστεως, ἐπραγματοποιήθηκαν στόν μέλλοντα αἰῶνα. Βλέπεις ὅτι ἀνέκαθεν οἱ πονηροί ἀπολαμβάνουν τά ἀγαθά αὐτῆς τῆς ζωῆς, ἐνῶ οἱ δίκαιοι τό ἀντίθετο;΄΄.
Καί συνεχίζει: Ὁ Ἰσαάκ βάζει μπροστά τόν Ἰακώβ, ἕνεκα τῆς ἀρετῆς του, ἄν καί ἦτο μεγαλύτερος ὁ Ἠσαῦ. Βλέπεις τό μεγαλεῖο τῆς πίστεως! Ὑποσχέθηκε στα παιδιά του τόσα άγαθά, διότι ἐπίστευε στόν Θεό ὅτι θά τοῦ τά ἀνταποδώσῃ. Καί δέν εἶπε στά παιδιά του λόγια, ἀλλά ἦταν σίγουρος γιά ὅσα θά συνέβαιναν στό μέλλον. Καί ἐδῶ εἶναι ὁλοφάνερη ή πίστις του. Καί ὄχι μόνον αὐτά ἐπίστευσαν, ἀλλά καί ἄλλους ὁδήγησε στήν πίστι΄΄. Στή συνέχεια ἔρχεται τό ἐγκώμιο τοῦ Μωϋσέως, ἡ ἱστορία τοῦ ὁποίου εἶναι γνωστή καί περιγράφεται στήν Παλαιά Διαθήκη. Γι' αὐτόν ὁ Χρυσόστομος θά εἰπῇ:
΄΄Πρέπει νά ἀρχίσωμε ἀπό τῆς πίστεως τῶν γονέων του. Διέταξε τότε ὁ Φαραώ ὅλα τά άρσενικά παιδιά νά θανατώνονται. Οἱ γονεῖς δέν ἐπερίμεναν νά σώσουν τό παιδί τους, παρά μόνον μέ τήν πίστι τους΄΄. Καί γιά τόν Μωϋσῆ θά εἰπῇ:
΄Εξ αἰτίας τῆς πίστεως, ὁ Μωϋσής ὅταν ἐμεγάλωσε, ἀρνήθηκε νά λέγεται υἱός τῆς κόρης τοῦ Φαραώ, ἀλλά ἐπροτίμησε νά κακοπαθήσῃ μέ τόν λαό τοῦ Θεοῦ. Καί αὐτό τό ἔκανε ὁ Μωϋσής, διότι μπροστά του ἦταν ὁ Οὐρανός μέ τίς ἀμοιβές. Ὁπότε ἦταν περιττό νά θαυμάζῃ τά ἀνάκτορα τῆς Αἰγύπτου. Καί στό τέλος ἀναλαμβάνει τήν προστασία τῶν Ἐβραίων, νά τούς βγάλῃ ἀπό τήν δουλεία καί νά τούς ὁδηγήσῃ στή γῆ τῆς ἐπαγγελίας. Καί αὐτό ἔγινε παρά τούς κινδύνους καί τίς δυσκολίες, διότι ἐνεργοῦσε σάν νά ἔβλεπε τόν ἀόρατο Θεό καί μέ πίστι ἐπερίμενε τήν βοήθειά του καί τήν εἶχε΄΄.
Τό δίδαγμα: Καί ἐμεῖς ἄς βλέπωμε πάντοτε μέ τόν νοῦν μας τόν Θεόν καί ἄς στρέφωμε πάντοτε πρός Αὐτόν τήν σκέψι μας καί ὅλα θά μᾶς φανοῦν εὔκολα καί δυνατά.
AMHN