Κήρυγμα του Μητροπολίτου μας
ΚΑΡΥΣΤΙΑΣ & ΣΚΥΡΟΥ
Κ.Κ. Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ
.jpg)
ΟΜΙΛΙΑ 23η
Γιά τήν ἀδικία μίλησε ὁ Χρυσόστομος στή προηγούμενη ὁμιλία καί ἐτόνισε να προτιμήσωμε νά ἀδικηθοῦμε παρά νά ἀδικήσωμε ἄλλους. Στή συνέχεια θά ἀσχοληθῇ μέ τήν ὕβρι, για να τονίσῃ ὅτι, ὅταν ὑβρίζομε τόν ἄλλον, ἡ ὕβρις ἐπανέρχεται στόν ἑαυτόν μας. Ἐπ' αὐτοῦ τοῦ θέματος θά εἰπῇ: ΄΄Ἂς ἔχωμε ὑπ' ὄψιν μας σε ὅλες τίς περιπτώσεις να στεκόμαστε ψηλότερα ἀπό τίς ὕβρεις. Καί σᾶς τὸ ἐξηγῶ με παράδειγμα: Ἐνῶ εὑρισκόμεθα σε διαμάχη μέκάποιον υψηλά εύρισκόμενο ἄνθρωπο, το νά ὑβρίζωμε αὐτόν, τό θεωροῦμε ὕβρι πρός τόν ἑαυτόν μας. Ἐνῶ εἶσαι πολίτης τοῦ Οὐρανοῦ καί ἔχεις τήν οὐράνια σκέψι καί ζωή, περιυβρίζεις τόν ἑαυτόν σου μέ ἐκεῖνον πού ζῆ καί σκέπτεται τά γήινα. Μήν λοιπόν ὑβρίζεις τόν ἑαυτόν σου ὑβρίζοντας ἐκεῖνον! Τίμησε τόν ἑαυτόν σου καί ὄχι ἐκεῖνον, λυπήσου τόν ἑαυτόν σου καί ὄχι ἐκεῖνον". Καί θά ἐνισχύσῃ αὐτή τήν σκέψι μέ τό ἀκόλουθο παράδειγμα: Εάν κάποιος φτωχός ἐπῆρε ἀπό τήν αυλή σου λάσπη πού ἦταν πεταμένη, γι' αὐτό τό πρᾶγμα θά ὑβρίσῃς καί θά προχωρήσῃς σε διαμάχη καί δικαστήριο; Ἀσφαλῶς δέν θά τό κάνεις αὐτό, γιά νά μήν προσβάλλῃς τόν ἑαυτόν σου καί γιά νά μήν σε κατηγορήσουν ὅλοι. Ὁ χρυσός εἶναι πηλός - λάσπη - πεταμένος στήν αὐλή σου. Γι' αὐτόν θα συγκρουστῆς; Καί δέν θά σε περιγελάσουν οἱ πολίτες τοῦ Οὐρανοῦ; Δέν θά σε διώξουν ἀπό τήν πατρίδα τους ἐσένα πού εἶσαι τιποτένιος καί τόσο ἄθλιος, ὥστε να προτιμᾶς να φιλονικῇς γιά τήν λάσπη; Εάν γνωρίζεις ὅτι ὅλη ἡ οἰκουμένη δέν εἶναι τίποτε μπροστά στα οὐράνια άγαθά, κόψε τά σχοινιά καί τίς πλεκτάνες μέ τά ἐπίγεια πράγματα΄΄. "Μέχρι πότε θά σκύβωμε κάτω, μέχρι πότε θα υβρίζωμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον ὅπως τὰ θηρία; Ἀλλά τά θηρία δέν τρώγονται μεταξύ τους, ἀλλά μέ αὐτά πού ἀνήκουν σε ἄλλο εἶδος. Ἐσύ ὅμως ἄν καί ἔχεις πολλά κοινά σημεία, τήν εὐγένεια, τό λογικό, τήν γνῶσι τοῦ Θεοῦ, τήν δύναμι τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως καί πολλά ἄλλα, αὐτόν ἐσύ τόν ὑβρίζεις, τόν περιβάλλεις με μύρια σχοινιά καί τόν σκοτώνεις. Δέν ἔχει σημασία ὅτι δέν σπρώχνεις τό ξίφος καί δέν βυθίζεις το χέρι σου στό λαιμό του. Δέν τόν φονεύεις βέβαια, ἀλλά ὅμως τό περιλούεις μέ ὕβρεις, κάνεις τήν γλῶσσα σου ξίφος καί τόν περιβάλλεις μέ πολλές ἄλλες ἁμαρτίες΄΄. Τό δίδαγμα: Ἡ ὕβρις πρός τόν ἄλλον ἐπιστρέφει στόν ἑαυτόν σου, ὅπως ὅταν φτύνεις πρός τόν ούρανό, τό φτύσιμο γυρίζει στο πρόσωπό σου.