ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΟΜΙΛΙΑ
ΣΑΒΒΑΤΟΝ 14.09.2024 ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Τόν Τίμιο Σταυρό θά ἀσπαστοῦμε μέ χαρά καί φόβο σήμερον ἑορτή τῆς Ὑψώσεως τοῦ Σταυροῦ. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀσχολεῖται πολύ μέ τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ, πού τόν θεωρεῖ καύχημά του.
Στήν πρός Φιλιππησίους Ἐπιστολή ὁμιλεῖ μέ πόνο καί δάκρυα διά τούς ἐχθρούς τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ΄΄. Τήν φράσι αὐτή παίρνει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος καί γράφει:
"Τίποτε δέν εἶναι τόσο ανάρμοστο καί ξένο στόν χριστιανό, ὅσο το να ἐπιζητῇ τήν ἄνεσι καί τήν ἀνάπαυσι. Τίποτε δέν εἶναι τόσο ξένο στήν έπαγγελία τοῦ Θεοῦ, ὅσο τό νά προσκολᾶται κανείς στήν παροῦσα ζωή. Ὁ Κύριός σου Ἑσταυρώθηκε καί ἐσύ ἐπιζητεῖς τήν ἄνεσι; Ὁ Κύριός σου έκαρφώθηκε στό Σταυρό καί σύ ζῆς μέ πολυτέλεια; Καί πῶς ἁρμόζουν αὐτά σε πιστό χριστιανό;" Μετά από αὐτά τά καυτά ερωτήματα, ὁ Χρυσόστομος ἐξηγεῖ τά λόγια τοῦ Παύλου γιά τούς ἐχθρούς τοῦ Σταυροῦ καί προσθέτει:
΄Επειδή μερικοί ἐπροσποιοῦντο τόν χριστιανό, στήν πραγματικότητα ὅμως ἐζοῦσαν μέ ἀνέσεις κα ἀπολαύσεις, καί τοῦτο ἦταν ἀντίθετο πρός τόν Σταυρό, γι' αὐτό ἔλεγε τά λόγια αὐτά ὁ Παῦλος. Διότι ὁ Σταυρός εἶναι χαρακτηριστικό τῆς ψυχῆς πού ἀγωνίζεται, πού ἐπιθυμεῖ νά σταυρωθῇ καί δέν ἐπιζητεῖ καμμιά ἄνεσι. Ἐκεῖνοι ὅμως (οἱ έχθροί) συμπεριφέρονται ἀντίθετα πρός αὐτά. Συνεπῶς, καί ἄν ἀκόμη ισχυρίζονται ὅτι ἀνήκουν στό Χριστό, εἶναι ὅμως ἐχθροί τοῦ Σταυροῦ. Γιατί ἄν ἀγαποῦσαν ἀληθινά τό Σταυρό, θά προσπαθοῦσαν πραγματικά νά ζοῦν τήν πλήρη παθημάτων ζωή.
Σέ έρωτῶ:
Δέν σταυρώθηκε ὁ Κύριός σου; Μιμήσου Αὐτόν. Διαφορετικά, ἄν δέν μπορεῖς νά μιμηθῇς τόν τρόπο Ἐκείνου, σταύρωσε τόν ἑαυτόν σου, ἔστω καί ἄν δέν σε σταυρώσει κανείς. Σταύρωσε τό ἑαυτόν σου λέγοντας, ἐννοῶ: ὄχι νά φονεύσης τόν ἑαυτόν σου (ποτέ νά μήν γίνῃ κάτι τέτοιο γιατί αὐτό εἶναι ἀσέβεια) αλλά σταύρωσε τόν ἑαυτόν, ὅπως ἐννοοῦσε ὁ Παῦλος ὅταν ἔλεγε «έχει νεκρωθῇ γιά ἐμένα ὁ κόσμος ἀλλά καί ἐγώ ἔχω νεκρωθῇ ὡς πρός τόν κόσμο». Μάθε πόση εἶναι ἡ δύναμις τοῦ Σταυροῦ, πόσα κατόρθωσε καί πόσα κατορθώνει καί πώς εἶναι ἡ ἀσφάλεια τῆς ζωῆς.
Τά πάντα διά τοῦ Σταυροῦ γίνονται. Τό Βάπτισμα διά τοῦ Σταυροῦ, ή Χειροτονία διά τοῦ Σταυροῦ. Εἴτε εύρισκόμαστε στούς δρόμους, εἴτε στο σπίτι, εἴτε όπουδήποτε ἀλλοῦ, ὁ Σταυρός εἶναι το μεγάλο άγαθό, τό σωτήριο ὅπλο, ή άκατανίκητη ἀσπίδα, ὁ ἀντίπαλος τοῦ διαβόλου. Ὅταν λοιπόν μάχεσαι τό διάβολο, βαστάζεις τόν Σταυρό, φέροντας ὄχι ἁπλῶς τήν σφραγίδα Αὐτοῦ, ἀλλά υποφέροντας τίς συνέπειες τοῦ Σταυροῦ. Γνωρίζεις ὅτι ὁ Χριστός όνομάζει τά παθήματα Σταυρό.
Αὐτοί ὅμως πού εἶναι τιποτένιοι καί ἀγαποῦν τήν ζωή καί τό σῶμα τους, εἶναι ἐχθροί τοῦ Σταυροῦ. Καί κάθε ἄνθρωπος πού θά ἀγαπᾷ τίς ἀπολαύσεις καί τήν ἀσφάλεια τῆς παρούσης ζωῆς, εἶναι καί αὐτός ἐχθρός τοῦ Σταυροῦ. Οἱ ἐχθροί τοῦ Σταυροῦ θά νικηθοῦν τελικά καί θά συντριβοῦν ὁλοκληρωτικά, γιατί ὁ Σταυρός εἶναι δύναμις Θεοῦ πού σώζει τούς ἀγαπῶντας Αὐτόν, ἀλλά καί ἐξολοθρεύει τούς βλασφημοῦντας καί πολεμούντας Αὐτόν.
Γι' αὐτό ὁ Παῦλος γράφει αὐτά, "κλαίοντας" γιά τούς έχθρούς τοῦ Σταυροῦ. Νά μή συμβῇ ὥστε να γίνωμε έχθροί τοῦ Σταυροῦ, ἀλλά σταυροφόροι, πού καί γιά μᾶς, ὁ Σταυρός θά εἶναι καύχημα καί ὅπλον αήττητον.