ΟΜΙΛΙΑ 32α
ΚΥΡΙΑΚΗ 08.09.2024 ΄ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΛΕΩΦΟΡΟΥ
Τήν μεταξύ μας συναναστροφή καί ἐπικοινωνία συνέστησε ὁ Χρυσόστομος στήν προηγούμενη ὁμιλία του. Αὐτήν τήν ἔννοια θέλει νά ἐμπεδώσῃ καί δι' αὐτό τήν διευκρινίζει καί γράφει τά ἑξῆς:
΄΄Νά μήν ὑπάρχῃ μεταξύ σας κανείς πού νά λέῃ ψέματα, οὔτε ἄλλα νά λέμε καί ἄλλα να σκεπτώμαστε, διότι αὐτό εἶναι ψέμα. Οὔτε να ὀλιγοψυχοῦμε, διότι ή ὀλιγοψυχία δέν εἶναι γνώρισμα εἰλικρινοῦς καρδιᾶς καί προέρχεται ἀπό ἀπιστία. Αὐτά θά τα κατορθώσωμε, ἐάν ἀποκτήσωμε σταθερή πίστι καί ραντισμένες καρδιές. Καί δέν εἶπε καθαρές, ἀλλά ραντισμένες, καί ή διαφορά εἶναι ὅτι τό ἕνα γίνεται ἀπό τόν Θεό καί τό ἄλλο ἀπό ἐμᾶς. Πράγματι τό λούσιμο καί ὁ καθαρισμός τῆς συνειδήσεως εἶναι ἔργο τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ ἡ προσέλευσις εἶναι ἔργο δικό μας. Στήν φράσι τοῦ Παύλου πού λέει: ΄΄Ἄς διεγείρωμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον στήν ἀγάπη καί τά καλά ἔργα΄΄.
Ἐπ' αὐτοῦ ὁ Χρυσόστομος θά είπῇ: ΄΄Μήν ἀμελοῦμε στίς συναθροίσεις (δηλαδή τήν Ἐκκλησία), διότι ἡ ἀπουσία καταστρέφει τήν ἑνότητα τῶν συνάξεων, ἀλλά ἄς προσέχωμε ὥστε νά παροτρύνωμε πρός τήν ἀγάπη καί τά καλά ἔργα, διότι τά καλά ἔργα είναι καρποί τῆς πίστεως, τῆς ἑνότητος καί τῆς ἀγάπης΄΄. Ἔτσι ἔφτασε στήν πολυπόθητη λέξι καί ἀρετή, τήν ἀγάπη, γιά τήν ὁποία στήν συνέχεια θά εἰπῇ:
΄΄Εἶναι μεγάλο ἀγαθό ή σύναξις τῶν πιστῶν, διότι αὐτή κάνει τήν ἀγάπη θερμότερη. Καί ἀπό αὐτήν προέρχονται ὅλα τά άγαθά. Δέν ὑπάρχει ἀγαθό πού νά μή προέρχεται ἀπό τήν ἀγάπη. Δέν χρειάζεται να κοπιάζωμε, οὔτε νά ιδρώνωμε, ἐάν ἀγαπᾶμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον, διότι ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ μόνη ὁδός πού ἀπό μόνη της όδηγεῖ στήν ἀρετή. ΄΄ Καί ἀκολουθεῖ τό παράδειγμα:
΄΄Ὅπως ἀκριβῶς στήν περίπτωσι τῆς Λεωφόρου, εάν κάποιος εὔρη τήν ἀρχή της, ὁδηγεῖται κατ' αὐτήν καί δέν χρειάζεται όδηγό, ἔτσι καί μέ τήν ἀγάπη, βρές μόνον τήν ἀρχήν της καί ἀμέσως καί ἀσφαλῶς θά ὁδηγηθῇς σωστά. Εάν κάποιος ἐξετάσῃ τόν ἑαυτόν του καί συμπεριφέρεται καλά πρός αὐτόν, μέ τόν ἴδιο τρόπο θά συμπεριφερθῇ καλά καί πρός τόν πλησίον του. Κανείς δέν φθονεῖ τόν ἑαυτόν του, τοῦ εύχεται ἀγαθά πολλά καί θέλει να κάνῃ χάρι στόν ἑαυτόν του.
Ἐάν ἔτσι συμπεριφερθοῦμε καί πρός τόν πλησίον, θά ἐκλείψουν ὅλα τά δεινά, δέν θά ὑπάρχουν ἔχθρες, δέν θά ὑπάρχῃ μύησι, κακία, δέν θά προτιμοῦμε τήν ἐκδίκησι. Δέν συγχωροῦμε περισσότερο από ὅλους τόν ἑαυτόν μας; Εάν συμπεριφερόμαστε ἔτσι πρός τόν πλησίον, ὅπως καί πρός τόν ἑαυτόν μας, ποτέ δέν θά ὑπάρξῃ μίσος, ἐκδίκησις, φιλονικεία, φθόνος, άλλά θά ἐπικρατήσῃ ἡ ΑΓΑΠΗ.΄΄