Κήρυγμα του Μητροπολίτου μας
ΚΑΡΥΣΤΙΑΣ & ΣΚΥΡΟΥ
Κ.Κ. Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ
.jpg)
ΟΜΙΛΙΑ 29η
ΚΥΡΙΑΚΗ 18.08.2024 ΄΄ΤΑ ΑΓΙΑ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ΄
Ἡ Θεία Κοινωνία εἶναι Μυστήριον Μέγα καί συμμετοχή στή θυσία τοῦ Χριστοῦ. Ἡ Ἐκκλησία τελεῖ ἀνελλιπῶς τήν Θεία Λειτουργία καί μᾶς καλεῖ συνεχῶς εἰς μετάληψιν. Θέτει ὅμως ὅρους καί προϋποθέσεις πού πρέπει νά ὑπάρχουν καί νά ἐφαρμόζωνται. Προλέγει δέ καί τίς δωρεές πού προέρχονται, ἀλλά καί τήν τιμωρία στούς ἀναξίως μεταλαμβάνοντας.
Συνεχίζοντας ὁ Χρυσόστομος τό θέμα αὐτό, θά μᾶς εἰπῇ:
«Λίγες ημέρες διαθέτεις γιά τήν σωτηρίαν τῆς ψυχῆς καί μέ αὐτές τυπικά περιμένεις νά ἐξιλεώσῃς τόν Χριστό; Παίζεις ἄνθρωπε μέ τήν Φωτιά; Αὐτά τά λέω, ὄχι γιά νά ἐμποδίσω τήν προσέλευσί σας στο Μυστήριο μία φορά τό χρόνο, ἀλλ' ἐπειδή θέλω διαρκῶς νά προσέρχεσθε στήν μετάληψιν τῶν Ἁγίων. Γι' αὐτό καί ὁ Ἱερέας προσφωνεῖ καί προσκαλεῖ τούς ἁγίους μέ τά λόγια "τά Ἅγια τοῖς ἁγίοις΄΄. Καί μέ τά λόγια αὐτά προειδοποιεῖ ὅλους νά κρίνουν καθένας τόν ἑαυτόν του, ὥστε κανείς νά μήν προσέλθῃ ἀπροετοίμαστος. Μέ τήν φωνήν αὐτή ὁ Ἱερέας διαχωρίζει τούς πιστούς καί καλεῖ τούς ἀξίους νά προσέλθουν, ὄχι ἁπλῶς καί ὡς ἔτυχε, ἐπειδή εἶναι ἑορτή καί ἐπειδή ἐνήστευσε, ἀλλά μέ μετάνοια καί μέ ἐπίγνωσι στήν πνευματική κατάστασι τῆς ζωῆς του.»
Στήν δικαιολογίαν "περί ἀγνοίας καί συνηθείας΄΄ ὁ Χρυσόστομος ἀπαντᾶ:
«Δέν μπορεῖς νά εἰπῇς, Δέν ἤξερα ἤ ἀγνοοῦσα ὅτι ἀκολουθεῖ καί κάποιος κίνδυνος΄΄. Αὐτό δέν εἶναι δικαιολογία ἀλλά ἄξιο κατηγορίας, ἀφοῦ κάθε ἡμέρα ἔρχεσαι στήν Ἐκκλησία καί ἀκοῦς τόν Παῦλο νά σέ διδάσκῃ περί τῶν συνεπειῶν τῆς Θείας Κοινωνίας πού εἶναι πυκνές ἀσθένειες, θάνατος καί καταδίκη αἰώνια.» «Ἀλλά γιά νά μήν ἔχῃς καμμία πρόφασι, γι' αὐτό ὁ Ἱερέας μέ μεγάλη καί φρικτή κραυγή στέκεται ὄρθιος καί θεατός στήν Ωραία Πύλη κραυγάζοντας δυνατά μέσα στήν μεγάλη ἡσυχία τοῦ Μυστηρίου, πού ἄλλους τούς καλεῖ καί ἄλλους τούς ἐμποδίζει, ὄχι μέ τό χέρι, ἀλλά μέ τήν γλῶσσα. Διότι ἡ ἀκοή σάν ἄλλο χέρι, ἄλλους τούς ἀπωθεῖ καί τούς βγάζει ἔξω καί ἄλλους τούς ὁδηγεῖ στή Θεία Κοινωνία. Διότι ὅταν λέει, "τά Ἅγια τοῖς ἁγίοις΄΄ ἐννοεῖ ὅτι αὐτός πού δέν εἶναι ἄγιος ἄς μήν πλησιάση. Καί δέν λέει ἁπλῶς καθαρός ἀπό ἁμαρτίες, ἀλλά ἅγιος αὐτός πού προσέρχεται. Τόν ἅγιο δέ δέν τόν κάνει μόνο ή ἀπαλλαγή ἀπό τίς ἁμαρτίες, άλλά καί ή παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ὁ πλοῦτος τῶν ἀγαθῶν ἔργων.»
«Δέν μᾶς θέλει ὁ Χριστός άπαλλαγμένους άπό τόν βόρβορο μόνο, ἀλλά καί λευκούς καί ὡραίους. Αὐτός εἶναι ὁ χρυσός στολισμός καί ή βασιλική στολή μας, τό ὄμορφο πρόσωπο τῆς ψυχῆς μας.» «Ὅποιος εἶναι τέτοιος, ἄς πλησιάζῃ καί ἄς ἀγγίζῃ τό Ποτήριον τῆς Ζωῆς εἰς Ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καί Ζωήν Αἰώνιον.»
AMHN