Κήρυγμα του Μητροπολίτου μας
ΚΑΡΥΣΤΙΑΣ & ΣΚΥΡΟΥ
Κ.Κ. Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ
.jpg)
Ἡ Παναγία κυριαρχεῖ στό ἑορτολόγιο τοῦ Αὐγούστου, μέ τήν ἔνδοξον Κοίμησίν Της.
Προτυπώσεις τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης σε μελωδικούς ὕμνους καί ἐγκωμιαστικούς λόγους Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας κατέχουν κεντρική θέσι καί δίνουν τό νόημα τῆς ἑορτῆς. Μερικά σημεῖα θά παρατηρήσωμε στή συνέχεια.
Ἡ Κυρία Θεοτόκος, ὅταν ἔμελλε νά ἀποθάνῃ, ἦταν 59 ἐτῶν. Ἄγγελος Κυρίου, πρό τριημέρου, Τήν έπληροφόρησε περί τοῦ θανάτου Της. Ὡς ἤκουσεν ή Παναγία, ἀνέβη εἰς τό ὄρος τῶν Ἐλαιῶν καί, ἀφοῦ προσευχήθηκε ἐπέστρεψε εἰς τό σπίτι Της καί προετοιμάστηκε διά τήν ἀναχώρησιν. Τότε θαυματουργικῷ τῷ τρόπῳ, παρέστη ὁ Υἱός Της καί παρέλαβε τήν Παναγίαν ψυχήν Της καί αἰθερίῳ νεύματι κατέφθασαν οἱ Ἀπόστολοι, οἱ Ἱεράρχαι καί ἀοράτως πλῆθος Ἀγγέλων καί ἔθαψαν τό ζωαρχικότατον Αὐτῆς σῶμα στήν Γεσθημανή. Μετά τρεῖς ἡμέρας, ὁ Τάφος εύρέθη κενός. Τό Πανάγιον ἐκεῖνο σῶμα τῆς Παρθένου, ἄφθαρτον, ἀθάνατον καί ἔνδοξον, μετετέθη πρός Κύριον καί παρέστη στά δεξιά τοῦ Θρόνου τοῦ Ὑψίστου καί μεσιτεύει, ὥστε ὁ κάθε πιστός νά Τήν ἔχῃ βοηθόν, σκέπην καί μεσίτριαν.
Καί ἕνας έγκωμιαστής θά εἰπῇ:
΄΄Πῶς Αὐτή πού ἀναφαίνεται ὁμοιάζει ὡς ὄρθρος; Πῶς εἶναι καλή ὡς σελήνη καί ἐκλεκτή ὡς ὁ ἥλιος. Πῶς τήν ἀνερχομένην Θεοτόκον, ὑποβαστάζει ὁ ἴδιος ὁ Δεσπότης Χριστός. Καί καθ' ὅσον μοναδική καί
ἀνεπανάληπτος εἶναι ἡ Θεοτόκος, οὕτως ἀξίως καί δικαίως ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΗ εἶναι καί ἡ δόξα, διά τῆς ὁποίας ἐδοξάσθη καί δοξάζεται καί θά δοξάζεται ὑπό τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Διά τοῦτο ἔτυχε Ἀναστάσεως πρό τῆς κοινῆς ἀναστάσεως. Μετά τρεῖς ἡμέρας ἀπό τήν Κοίμησίν Της, ὡς δῶρον ἔτυχε τῆς μοναδικῆς τιμῆς, ὥστε τό ἄφθαρτον καί ἀθάνατον καί ζωηφόρον σῶμα Της, νά μήν παραμείνῃ στή γῆ, ὅπως τά σώματα ἄλλων Ἁγίων΄΄.
΄΄Κατέκτησε τήν ένδοξοτέραν θέσιν, παρισταμένη ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ τῆς Δόξης. Μετέστη καί τά σύμπαντα ἐξέστη, ἡ δέ Ἀειπάρθενος, Θρόνος τοῦ Θεοῦ κατέστη. Μετέστη πρός τόν ὄντως μεσίτην Χριστόν καί κατέστη πρώτη μεσίτρια ὑπέρ ἡμῶν. Κατέκτησε τήν κορυφή τῆς Καινῆς Διαθήκης, ἀναδειχθεῖσα τό λαμπρότερον Πρόσωπον τῶν μετά Χριστόν άνθρώπων. Ἡ Πρώτη μετά τόν Ἕνα, ή Βασίλισσα τῶν Οὐρανῶν΄΄.
Τήν ἀναφορά τῆς Θείας Λειτουργίας στό Πρόσωπο τῆς Παναγίας, ἄς τήν κάνωμε δοξολογία καί ἐμεῖς λέγοντας:
΄΄Τῆς Παναγίας Άχράντου, Ύπερευλογημένης, Ἐνδόξου, Δεσποίνης ἡμῶν, Θεοτόκου καί Άειπαρθένου Μαρίας μετά πάντων τῶν Ἁγίων μνημονεύσαντες, ἑαυτούς καί ἀλλήλους καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν, Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα΄΄.