Κυριακή, Δεκεμβρίου 15, 2024

ΚΥΡΙΑΚΗ 15.12.2024 "ΦΤΕΡΩΜΕΝΟΣ ΝΟΥΣ"

 Κήρυγμα του Μητροπολίτου μας

ΚΑΡΥΣΤΙΑΣ & ΣΚΥΡΟΥ

Κ.Κ. Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ

ΟΜΙΛΙΑ 46η 
ΚΥΡΙΑΚΗ 15.12.2024 
"ΦΤΕΡΩΜΕΝΟΣ ΝΟΥΣ" 

             Μετά ἀπό τήν ἀπόδειξι τῆς πίστεως τοῦ Άβελ καί τοῦ Ενώχ καί τῆς ἀμοιβῆς αὐτῶν, ὁ Χρυσόστομος προχωρεῖ στο συμπέρασμα καί τήν έφαρμογή του ἀπό ἐμᾶς, γιά νά λάβουμε καί ἐμεῖς δία τῆς πίστεως τήν άμοιβήΓράφει: 
         «Ἀφοῦ λοιπόν έχουμε μισθαποδότη, ἆς τά κάνωμε ὅλα γία νά μήν στερηθοῦμε τούς μισθούς που δίδονται ὡς άμοιβή γία τήν ἀρετή, καθ' ὅσον εἶναι ἄξια πολλῶν δακρύων ή περιφρονήσις μιᾶς τέτοιας αμοιβῆς, ή περιφρονήσις μιᾶς τέτοιας ανταποδόσεως. Διότι, ὅπως σ' αὐτούς πού τόν ἀναζητοῦν γίνεται μισθαποδότης ὁ Θεός, έτσι καί σ' αυτούς που δέν τόν ἀναζητοῦν γίνεται τιμωρός.»          
Μετά από αὐτό τό συμπέρασμα, συνιστᾷ τήν ἀναζητήσι τοῦ Θεοῦ. Νά ζητοῦμε καί θά εὑροῦμε. Θέτω τό ἐρώτημα: 
       «Πως ὅμως εἶναι δυνατόν να εὕρει κανείς τόν Κύριον;» Καί δίνει τήν άπαντήσι λέγων:        «Σκέψου ὅτι ὁ χρυσός εὐρίσκεται μέ πολύ κόπο. Ὅπως άναζητοῦμε τό χαμένο πρόβατο, ἔτσι ἄς αναζητήσωμε τόν Θεόν.» 
        Καί ἀκολουθεῖ τό παράδειγμα: 
    «Ἄς υποθέσωμε ὅτι έχουμε χάσει το παιδί μας. Περιερχόμεθα γῆ καί θάλασσα. Θεωροῦμε δευτερεύοντα τά χρήματα καί ὅλα τά ἄλλα εμπρός στήν ἔρευνα γία τήν εὕρεσι τοῦ παιδιοῦ μας. Καί ὅταν τό βροῦμε τό κρατᾶμε, τό σφίγγομε στήν ἀγκαλιά μας καί δέν τό ἐγκαταλείπομε. Ὅπως λοιπόν ἀναζητεῖς τά χρήματα ἤ τό παιδί σου, ἔτσι ἀναζήτησε καί τόν Θεό. Πραγματική ἀναζήτησι Χριστοῦ ὁρίζεται ή μεγάλη καί συνεχής προσπάθεια, διότι είναι πολλά τά ἐμπόδια πού ἐπισκοτίζουν τήν ἀναζήτησι» 
        Ἐπακολουθοῦν τρόποι ἀναζήτήσεως τοῦ Θεοῦ: 
     «Εάν κατεβοῦμε βαθειά στήν γῆ, δέν βλέπομε τόν ἤλιο. Ἔτσι κι εδώ, ἄς θάψωμε τόν ἑαυτό μας στόν βυθό τῶν πονηρῶν ἐπιθυμιῶν. Ἐάν τόν θάπτομε στο σκοτάδι τῶν παθῶν καί τῶν βρώμικων πραγμάτων, μόλις καί μετά βίας μποροῦμε νά σηκώσωμε τό κεφάλι καί νά δοῦμε. Ἂς ἀποτινάξωμε λοιπόν τό χῶμα, ἄς ἄς πετάξωμε ἀπό ἐπάνω μας τό πυκνό σκοτάδι πού δέν μᾶς ἀφήνει νά ἰδοῦμε.» 
         Καί ἐρωτᾷ: «Πώς διαλύεται αὐτή ή νεφέλη;» 
         Καί ἀπαντᾷ: 
      «Εάν ἐλκύσωμε πρός ἐμᾶς τίς ἀκτῖνες τοῦ νοητοῦ ἠλίου τῆς δικαιοσύνης, ἐάν υψώσωμε τά χέρια μας πρός τόν οὐρανόμαζί μέ τό νοῦ καί τήν καρδία μας ὕψωσε τήν διάθεσί σου καί αὐτή μέ τήν χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος θά σε κάνῃ ἀνάλαφρο καί πιό ύψηλό από κάθε φτερό.» 
       Τέτοια φτερά ἄς κατασκευάσωμε καί μ' αὐτά θα μπορέσουμε νά ὑψωθοῦμεΤέτοιος εἶναι ὁ νοῦς. Ὅταν φτερωθῇ, ὅταν απαλλαγῇ ἀπό τις βιοτικές μέριμνες, ύπερβαίνει τα πεπυρωμένα βέλη τοῦ διαβόλου καί ανεβαίνει ύψηλά στόν ουρανό καί στόν Θεό. 
ΑΜΗΝ