Κήρυγμα του Μητροπολίτου μας
ΚΑΡΥΣΤΙΑΣ & ΣΚΥΡΟΥ
Κ.Κ. Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ
.jpg)
ΟΜΙΛΙΑ 150 ΚΥΡΙΑΚΗ 28.04.2024 (Βαΐων) "ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΤΕΣ ΤΑ ΠΑΘΗ"
Ὁ Κύριος, μετά τήν Ἀνάστασιν τοῦ Λαζάρου καί τήν θριαμβευτικήν εἴσοδον στά Ἱεροσόλυμα, προεμήνυσε τήν μεγάλη νίκην ἐπί τοῦ Σταυροῦ καί τήν ἔνδοξον Ἀνάστασιν ἐκ τοῦ Τάφου. Ένθουσιασμό καί χαρά αἰσθανόμεθα καί ἐμεῖς σήμερα πού ἀκοῦμε τούς ὕμνους καί τά άναγνώσματα καί κρατᾶμε στα χέρια μας τα σύμβολα τῆς νίκης. Ὅλα μᾶς ὁμιλοῦν διά τόν θρίαμβον τοῦ Ἰησοῦ, πού γίνεται καί δικός μας θρίαμβος ὅταν θελήσωμε νά ἀκολουθήσωμε μέ πίστιν τόν Θεῖον Λυτρωτή καί τόν Μεγάλο θριαμβευτήν.
Ἡ Ἐκκλησία, μᾶς παρουσιάζει τήν μεγάλη Ἑβδομάδα τά πάθη τοῦ Κυρίου, μᾶς καλεῖ νά τά παρακολουθήσωμε καί μᾶς ὑποχρεώνει νά ἀκολουθήσωμε τόν ὑπέρ ἡμῶν Παθόντα Κύριον. Ἂς γνωρίσωμε λοιπόν τά σημεῖα ἐκεῖνα πού πρέπει να προσέξωμε, διά νά ἀποδείξωμε, άλλά καί νά αύξήσωμε τήν εὐσέβειάν μας. Το πρῶτο πού πρέπει να γνωρίσωμε εἶναι ὅτι ὁ Ἰησοῦς, τά πάθη τά σεπτά, ἀλλά καί τά φρικτά, τά δέχεται διά τήν ἰδικήν μας σωτηρίαν. Πάσχει ὁ Ἀναμάρτητος, διά νά ἀπαλλάξῃ ἐμᾶς τούς ἁμαρτωλούς. Γίνεται Ἐκεῖνος κατάρα, διά να γίνωμε ἐμεῖς δικαιοσύνη Θεοῦ. Δέχεται Ἐκεῖνος τόν χλευασμόν τῶν στρατιωτῶν, διά νά λάβωμε ἐμεῖς τήν τιμήν ἀπό τούς Ἀγγέλους. Καί αὐτά γίνονται ἀπό ἀγάπην. Ὅλα τά προσφέρει, διά να σώσῃ τόν ἄνθρωπον.
Τα Άγια Πάθη ἀποδεικνύουν τήν μεγάλη αγάπην τοῦ Χριστοῦ. Αὐτό πάντοτε πρέπει νά τό ἀναγνωρίζωμε. Ιδιαιτέρως ὅμως τήν Ἑβδομάδα αὐτήν, ή πεποίθησις, ὅτι ὁ Θεός μᾶς ἀγαπᾷ, θά στερεώνεται καί θά αύξάνεται. Στά Ἄγια Πάθη, βλέπομε καί εύρίσκομε τό μέτρο τῆς Θεϊκῆς ἀγάπης. Μέ βάσι αὐτήν τήν πεποίθησιν, ὅτι ὁ Χριστός ἔρχεται ἀπό ἀγάπη, να πάθῃ πρός χάριν μας, ὁπωσδήποτε θά ξεκινήσωμε ἀπό τό σπίτι μας γιά τήν Ἐκκλησίαν, γιά νά παρακολουθήσωμε τά Πάθη τοῦ Χριστοῦ.
Ἐπιβάλλεται κάθε μέρα ὁ Ἐκκλησιασμός αὐτήν τήν Ἑβδομάδα, διότι κάθε μέρα ἔχει κάτι ξεχωριστό καί μεγάλο νά μᾶς παρουσιάσῃ, πού δέν πρέπει νά τό χάσωμε. Η παρουσία μας ὅμως στό Ναό δέν πρέπει μόνο νά εἶναι καθημερινή, ἀλλά πρέπει να χαρακτηρίζεται καί ἀπό εὐλάβειαν καί αὐτό σημαίνει
1. Ἡσυχία. Τίς ἡμέρες αὐτές, καί μάλιστα τήν Μεγάλη Πέμπτη καί τήν Μεγάλη Παρασκευή, ἔρχονται πολλοί στήν Ἐκκλησία. Αὐτό εἶναι εὐχάριστο. Καί μακάρι να παρουσίαζαν οἱ Ναοί τήν μορφήν αὐτήν κάθε Κυριακή. Ὅλοι θά πρέπῃ νά ἐπιδείξουν μεγάλη εὐλάβειαν καί νά βοηθήσουν, ὥστε νά ἐπικρατῇ ἀπόλυτη ἡσυχία καί τάξις εἰς τόν Ναόν. Τα μικρά παιδιά, ἀλλά καί οἱ μεγάλοι, δέν θά μετακινοῦνται, οὔτε θά συζητοῦν, ἀλλά σιωπηλοί θά παρακολουθοῦν τό Θεῖο Δράμα. Ἡ ἡσυχία εἶναι δείγμα εὐσεβείας.
2. Προσοχή. Δέν εἶναι ἀρκετή ή προσέλευσις καί ἡ ἡσυχία. Χρειάζεται να προσέξωμε τά Εὐαγγέλια καί τούς Ὕμνους. Η προσοχή μας, ὅταν εἶναι μεγάλη, θά μᾶς βοηθήσῃ να εννοήσωμε τήν σημασίαν καί τήν ὠφέλειαν πού ἔχουν γιὰ μᾶς τά Πάθη τοῦ Χριστοῦ καί ἔτσι ὄχι μόνον δέν θά κουρασθοῦμε, ἀλλά καί εὐχαρίστως θά παρακολουθοῦμε.
3. Νά πάρωμε άποφάσεις. Εάν μείνωμε σε μία τυπική παρακολούθησιν, τότε δέν ἐκάναμε τίποτε το σπουδαῖο. Ἐπιβάλλεται επομένως να διδαχθοῦμε καί να προχωρήσωμε στήν ἐφαρμογήν. Ἡ πίστις καί ἡ ἀγάπη μας πρός τόν Κύριον, θά ἐνισχυθοῦν καί θά αὐξηθοῦν. Ἡ ἀπόφασίς μας να αποφεύγωμε τήν ἁμαρτίαν ὅσο μποροῦμε, θα πρέπῃ νά εἶναι ἡ μεγάλη υπόσχεσις πού θά δώσωμε, ὅταν θά προσκυνοῦμε τόν Τίμιον Σταυρόν, τόν Ἐπιτάφιον καί τήν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ. Εάν περιοριστοῦμε σε μία συγκίνησιν ή σε μία ἐξωτερική εὐχαρίστησιν ἀπό τόν Ἐπιτάφιον, τότε θά ἀδικήσωμε πολύ τόν ἑαυτόν μας καί θά σταθοῦμε πολύ μακριά από τό νόημα καί τόν σκοπόν τῆς Μεγάλης Εβδομάδος. Δέν θά συγκινηθοῦμε ἁπλῶς, ἀλλά θά συγκλονισθοῦμε ψυχικῶς. Δέν θα μείνωμε θεαταί ἤ ἀκροαταί, ἀλλά θα γίνωμε προσκυνηταί καί πιστοί ἀκόλουθοι τοῦ Ἐσταυρωμένου.
Ἡ Μεγάλη Ἑβδομάδα μᾶς βεβαιώνει διά τήν μεγάλη ἀγάπην τοῦ Θεοῦ καί μᾶς ὑποχρεώνει νά περάσωμε στήν μεγάλη απόφασιν:
Όλόκληρη ή ζωή μας, νά γίνῃ περισσότερο χριστιανική. Ἂς θελήσωμε λοιπόν ὅλοι καί ἄς βοηθήσωμε, ὁ σκοπός τῆς Μεγάλης Εβδομάδος, να κατανοηθῇ καί νά πραγματοποιηθῇ. Ἔτσι τά Πάθη τά σεπτά θά γίνουν φῶτα ὁδηγητικά καί σωστικά.
