Κήρυγμα του Μητροπολίτου μας
ΚΑΡΥΣΤΙΑΣ & ΣΚΥΡΟΥ
Κ.Κ. Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ
ΔΕΥΤΕΡΑ 25.03.2024
Μεγάλη καί χαρμόσυνη ἡ Ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ. Μᾶς χαροποιεῖ καί μᾶς βεβαιώνει γιά τήν σωτηρία πού μᾶς ἐχάρισε ὁ Χριστός, μέ τήν ἐνανθρώπησί Του. Πολλοί Πατέρες ἔγραψαν έγκωμιαστικούς λόγους στόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου.
Σ' αὐτούς θεολογοῦν, ἐξυμνοῦν καί προχωροῦν σε διδάγματα ἐκ τῆς Ἑορτῆς.
Ἀπό τόν λόγον τοῦ Πατριάρχου Ιεροσολύμων Σωφρονίου, θά ἀκούσωμε σήμερα: “Ευχάριστα μηνύματα ἀδελφοί καί χαρούμενες ειδήσεις σᾶς ἀναγγέλωμε μέ χαρά σήμερα. Περιστατικά πού συνέβησαν ἤδη, μέ τή Χάρι τοῦ Θεοῦ.
Ἀπό τόν Εὐαγγελισμό τῆς Παρθένου, ενώθηκαν αὐτά πού δέν ἑνώνονται Ή Θεότης μέ τήν άνθρωπότητα ἀναμείχθηκαν χωρίς να χάσουν τήν ιδιαιτερότητά τους τά ἄμεικτα, συναρμόσθηκαν τά ἀσυνάρμοστα, τά Θεϊκά ἔγιναν ἀνθρώπινα, ὥστε τά ἀνθρώπινα να γίνουν περισσότερο Θεϊκά. Ἀπό τότε, ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ κτίζεται, λαμβάνοντας σάρκα καί ὀστά ἀπό τήν Παρθένο. Καί ὡς ταπεινός ἄνθρωπος ὁ ἀόρατος Θεός, γίνεται όρατός ὡς ἄνθρωπος. Καί Αὐτός πού εἶναι ἀπρόσιτος καί ἀνέγγιχτος ὡς Θεός καταδέχεται νά τόν ἀγγίζουν ὡς ἄνθρωπο οἱ ἄνθρωποι Καί Αὐτός, πού εἶναι ἀσώματος ζεῖ καί κινεῖται καί ἐνεργεῖ μέ Σῶμα΄΄.
Γράφει ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς: ΄΄Απεστάλη ἀπό τόν Θεόν ὁ Ἄγγελος Γαβριήλ στήν πόλη Ναζαρέτ, πρός μία κόρη πού καταγόταν από τό γένος τοῦ Δαυίδ. Τό ὄνομα τῆς κόρης ἦταν Μαριάμ. Καί εἶπε ὁ ἀπεσταλμένος Ἄγγελος πρός τήν Παρθένο: “Χαῖρε, Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά Σοῦ». Ἀπό τή χαρά του, ἀρχίζει τόν χαιρετισμό του πρός Αύτήν, ὁ Ἄγγελος τῆς χαρᾶςΚαί ἦταν βέβαιος, ὅτι τό μήνυμά του ἦταν γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους πρόξενο χαρᾶς, καί θά διέλυε κάθε λύπη γιά ὅλους.
Γνώριζε, ὅτι ἀπό τό μήνυμά του θά φωτιζόταν ὁ κόσμος. Μέ τή θεογνωσία θά καταστρεφόταν ή δύναμι τῆς φθορᾶς, θά σωζόταν ὁ ἄνθρωπος, πού εἶχε χαθῆ λόγω τῆς ἁμαρτίας. Γι' αὐτό βάζει ὡς πρόλογο τοῦ Εὐαγγελισμοῦ του πρός τήν Παρθένο, τή χαρά, πού θά ἀποδειχθεῖ, χαρά παγκόσμια.
Γιά αὐτό καί ψάλλωμε: «Χαῖρε, Σύ πού εἶσαι ἡ γεννήτρια τῆς ἐπουράνιας χαρᾶς. Χαῖρε, Σύ πού ἔφερες στό φῶς τήν ὑπέρτατη χαρά. Χαῖρε, Σύ πού εἶσαι ή πατρίδα τῆς σωτήριας χαρᾶς. Χαῖρε, Σύ πού συνήργησες νά ἔλθῃ ἡ ἀθάνατη χαρά. Ποιός θά μπορέση να ἐκφράση τήν λαμπρότητά Σου; Ποιός θά τολμήση να μιλήση και να φανερώση, καθώς πρέπει, τά θαυμαστά Σου; Στόλισες τή φύση τῶν ἀνθρώπων, νίκησες τίς τάξεις τῶν Ἀγγέλων, ξεπέρασες ὅλη τήν κτίση».
Γι' αὐτό, μέ χαρά ἀναφωνῶ: «Χαῖρε, Κεχαριτωμένη, διότι χαριτώθηκες περισσότερο ἀπό ὅλη τήν κτίση». Γι' αὐτό καί προσθέτω, φωνάζοντας καί λέγοντας: «Ὁ Κύριος μετά Σοῦ καί διά Σοῦ μεθ' ἡμῶν»". ΑΜΗΝ
