"ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ - ΕΠΙΤΥΧΙΑ"

Κήρυγμα του Μητροπολίτου μας

ΚΑΡΥΣΤΙΑΣ & ΣΚΥΡΟΥ

Κ.Κ. Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ

ΟΜΙΛΙΑ Βη ΚΥΡΙΑΚΗ 10-03-2024

          Στήν πρός Ἑβραίους Επιστολή, ὁ Παῦλος κάνει λόγο για την συνάντησι του Μελχισεδέκ μέ τόν Ἀβραάμ, πού έ πιστρέφουν ἀπό τήν ἀπελευθέρωσι τοῦ Λώτ από τούς έχθρούς του. Στό κεφάλαιο αυτό κάνει άνάλυσι τοῦ ὀνόματος και τοῦ ἔργου τοῦ Μελχισεδέκ και σύγκρισιν μετά τοῦ Ἰησοῦ διά νά ἐξηγήσῃ και να δικαιολογήση την φράσι ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι Ἀρχιερεύς κατά τήν τάξιν Μελχισεδέκ. 

           Αναλυτικώτερα μέ τό θέμα αὐτό ἀσχολεῖται ὁ Ἱερός Χρυσόστομος για να καταλήξη στο θέμα συνεργασίας Θεοῦ καί ἀνθρώπου διά τήν Σωτηρία καί είσαγωγικά θά εἰπῇ:
        “Τέτοια εἶναι ἡ σοφία τοῦ Παύλου. Πρώτα προετοιμάζει καί ὕστερα όδηγεί σ αὐτά πού θέλει να εἰπῇ γιά οικοδομή Διότι τό ἀνθρώπινο γένος δύσκολα πείθεται καί χρειάζεται πολλή φροντίδα καί μάλιστα περισσότερη άπό τά φυτά΄΄. 

           Καί ἐξηγεῖ τήν παρομοίωσι λέγοντας:

         “Γιά τά φυτά ὑπάρχει ή φύσις τῶν σπόρων καί τῆς γῆς πού πειθαρχεί στα χέρια τῶν γεωργῶν πού καλλιεργοῦν ἐνῶ ἐδῶ ἐνεργεῖ ἡ προαίρεσις, πού μεταβάλλεται πολλές φορές, ὥστε νά προτιμά ἄλλοτε αὐτό καί ἄλλοτε ἐκεῖνο, καθ' όσον πρέπει πολύ εύκολα πρός τήν κακία. Γι αὐτό πρέπει πάντοτε νά άγρυπνοῦμε, μήπως νυστάξωμε καί σαλευθῇ τό πόδι μας πού σημαίνει ὅτι ἀπό ἐμᾶς ἐξαρτᾶται να μήν ἀφήσωμε να σαλευθῇ καί ὄχι ἀπό κάποιον ἄλλο Δηλαδή αν θέλωμε να σταθοῦμε σταθερά καί ἀμετακίνητα δέν θά σαλευθοῦμε΄΄. 

           Καί μπαίνοντας στό θέμα συνεργασίας ἀνθρώπου καί Θεοῦ θά είπῇ:

         “Τί λοιπόν; Τίποτε δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τόν Θεόν; Ὅλα βέβαια έξαρτώνται από τόν Θεόν χωρίς βέβαια να βλάπτεται τό αὐτεξούσιό μας. Από έμᾶς λοιπόν καί ἀπό τόν Θεόν ἐξαρτᾶται τό καλό, εμεῖς πρῶτα θά διαλέξωμε τά ἀγαθά καί τότε αυτός προσφέρει τά ίδικά του. Δέν ένεργεῖ πρίν ἀπό τήν δική μας θέλησι γιά νά μήν καταστρέψῃ τό αύτεξούσιοὍταν ἐμεῖς διαλέξωμε τό ἀγαθό τότε μᾶς προσφέρει μεγάλη τήν βοήθεια, σέ μᾶς ἀνήκει ή απόφασι καί ή θέλησι αλλά στο Θεό ή ἐκπλήρωσι καί ή πραγματοποίησι΄΄. 

        Καί ἐπακολουθεῖ τό παράδειγμα ὡς κάτωθι:

        ΄΄Βλέπομε νά κτίζεται καλά μία οικία καί λέμε: τό πᾶν εἶναι τοῦ τεχνίτη. Βεβαίως δέν εἶναι τό πᾶν δικό του ἀλλά καί τῶν ἐργατῶν καί τοῦ ἰδιοκτήτη πού πληρώνει και πολλῶν ἄλλων ἀλλά ἐπειδή ὁ τεχνίτης προσφέρει τό περισσότερο, λέμε ότι τό πᾶν εἶναι δικό του. Τό ίδιο συμβαίνει καί ἐδῶ, όλα έξαρτῶνται ἀπό τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Καί λέγοντας αυτό κατορθώνομε δύο μεγάλα πράγματα. Τό ἕνα εἶναι νά μήν ὑπερηφανευώμεθα καί τό δεύτερο όταν κατορθώνομε κάτι νά ἀναθέτωμε στό Θεό τήν αἰτία τῶν κατορθωμάτων μας, αν δέν ἔχεις τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, τά πάντα γίνονται άσκοπα". 

           Συμπέρασμα: 

           Ούτε θέλησε ὁ Θεός τά πάντα νά εἶναι δικά Του για να μή φανῇ ὅτι μᾶς στεφανώνει χωρίς λόγο, οὔτε πάλι θέλησε νά εἶναι ὅλα δικά μας, γιά νά μή πέσωμε σε ἀλαζονεία.                         Συνεργασία μέ τό Θεό, σημαίνει ἐπιτυχία. 

ΑΜΗΝ