Κυριακή, Φεβρουαρίου 09, 2025

ΚΥΡΙΑΚΗ 09.02.2025 "ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΕΠΑΓΓΕΛΙΩΝ"

Κήρυγμα του Μητροπολίτου μας

ΚΑΡΥΣΤΙΑΣ & ΣΚΥΡΟΥ

Κ.Κ. Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ 

ΟΜΙΛΙΑ 4η 

ΚΥΡΙΑΚΗ 09.02.2025 

"ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ ΕΠΑΓΓΕΛΙΩΝ" 

           Τά πρόσωπα πού διεκρίθησαν διά τήν πίστιν των, τά παρουσίασε ὁ Παῦλος καί τά ἐγκωμίασε ὁ Χρυσόστομος. Ἐδέχθηκαν καί ἐπαγγελίες ἀπό τόν Θεόν, πού ἐκπληρώθηκαν ἐν μέρει στήν παροῦσα ζωή καί θά όλοκληρωθοῦν εἰς τήν μέλλουσαν. Στό θέμα τῶν ἐπαγγελιῶν τοῦ Θεοῦ ἐπιμένει ὁ Χρυσόστομος καί γράφει:        

 "Τέτοιες εἶναι οἱ ἐπαγγελίες ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ, τόσο σοφά ἐπινοημένες! Καί ἐάν αὐτά πού ὑποσχέθηκε είναι τόσο θαυμάσια, τόσο παράδοξα, τί εἴδους θά εἶναι ἐκεῖνα πού εἶναι συμπλήρωμα καί περίσσευμα; Τί λοιπόν ὑπάρχει μακαριώτερο από έκείνους πού ἐπέτυχαν αὐτά καί τί ἀθλιότερο από ἐκείνους πού άποτυγχάνουν;΄ Καί ἀκολουθεῖ τό παράδειγμα: 

          ΄Ὅταν κάποιος ἐκδιώχθηκε ἀπό τήν πατρίδα του, ἀπό ὅλους ἐλεεῖται καί ἀπό ὅλους θεωρεῖται ἀξιολύπητος, διότι ἔχασε τήν πατρίδα του, διότι ἔχασε τήν κληρονομία του. Πόσο μᾶλλον ἐκεῖνος πού ἔχασε τόν Οὐρανό καί τά άγαθά τοῦ Οὐρανοῦ, πόσα δάκρυα πρέπει νά χύνη; Καλύτερα νά μήν κλαίῃ κανείς, ἄν πάθη κάτι, γιά τό ὁποῖο δέν εἶναι αἴτιος. Ὅταν ὅμως μέ τήν θέλησί του καταπληγώνῃ τόν ἑαυτόν του μέ τήν κακία, ἀξίζει ὄχι να χύνῃ δάκρυα, ἀλλά καί νά θρηνῇ ἤ καλύτερα πρέπει τότε να πενθῇ. Ὅπως ὁ Ἰησοῦς ἐπένθησε καί ἐδάκρυσε διά τήν Ἱερουσαλήμ πού διέπραξε ασέβεια.΄΄ 

           Στήν συνέχεια, συγκρίνει τό κέρδος καί τήν ἀπώλεια τῶν ἐπαγγελιῶν τοῦ Θεοῦ καί γράφει: ΄΄Πράγματι, εἴμαστε ἄξιοι μυρίων ὀδυρμῶν καί μυρίων θρήνων. Εάν ὅλη ἡ οἰκουμένη ἀποκτοῦσε φωνή καί ἐθρηνοῦσε ἐμᾶς πού ἔχομε πέσει ἀπό τά ἀγαθά ἐκεῖνα, δέν θά μποροῦσε ἐπάξια νά μᾶς πενθήσῃ καί νά μᾶς θρηνήσῃ;

          Διότι ποιός λόγος, ποιός να παραστήσῃ τήν μακαριότητα ἐκείνην, τήν ἀρετήν, τήν δόξαν, τήν ἀγαλλίασιν, ἐκεῖνα πού ὀφθαλμός δέν τά εἶδε, οὖς δέν τά ἄκουσε καί στήν καρδιά ἀνθρώπου δέν ἀνέβηκαν ἐκεῖνα πού ἐτοίμασε ὁ Θεός γι' αὐτούς πού τόν ἀγαποῦν. Μᾶς ὑπόσχεται ἀθανασία καί ζωή εὐτυχισμένη καί ἀπαλλαγμένη από φροντίδες καί, ενώ ἤμασταν έχθροί, μᾶς ἔκανε φίλους καί ἀξίους τόσων άγαθῶν. 

        Τώρα πού ἐγίναμε φίλοι, πόσα άγαθά δέν θά μᾶς ἀξιώσῃ να λάβωμε, διότι εἶναι υπερβολικά πλούσιος καί πάρα πολύ θέλει καί φροντίζει να επιτύχῃ τήν φιλία μας;΄΄ Ἄς δείξωμε προθυμία καί ἐμεῖς νά ἀποκτήσωμε αὐτήν τήν φιλία πού ἁρμόζει στήν Ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.                                                                AMHN