ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΚΑΡΥΣΤΙΑΣ ΚΑΙ ΣΚΥΡΟΥ
ΟΜΙΛΙΑ 39η
ΚΥΡΙΑΚΗ 27.10.2024
΄ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΠΙΣΤΙΣ΄
Σέ ἀγῶνες καί ὑπομονή καλεῖ τούς πιστούς ὁ Παῦλος, ἐνισχύοντας αὐτούς μέ τήν ὑπόσχεσιν ὅτι ὁ ἀγωνοθέτης σύντομα θά ἔρθῃ καί θά στεφανώσῃ αὐτούς. Αὐτό σημαίνει ὅτι ἡ σωτηρία εὑρίσκεται κοντά μας. Επομένως, τό νά περιμένουν καί νά ὑπομένουν εἶναι παρηγορία μεγάλη, μισθός πολύς καί ἀγῶνας συνεχής. Στή συνέχεια, ὁ Παῦλος θά συστήσῃ τήν πίστι ὡς παρηγορία καί ἐνίσχυσι.
Ὁ Χρυσόστομος θά ἀναπτύξῃ τό θέμα αὐτό λέγοντας:
«Ὁ δίκαιος θά σωθῇ διά τῆς πίστεως. Εἶναι μεγάλη αὐτή ή μορφή παρηγορίας, ὅταν, βλέποντας κανείς ἀνθρώπους τῆς πίστεως, καταλαβαίνῃ ὅτι ἀρκεῖ νά μένωμε σταθεροί στήν πίστι, γιά νά σώσωμε τίς ψυχές μας. Διότι ή πίστις κάνει πραγματικά ἐκεῖνα πού ἐλπίζομε καί βέβαια ἐκείνα πού τώρα δέν βλέπομε. Ἡ πίστις εἶναι μέσον, μέ τό ὁποῖον βλέπομε τά μή φανερά καί κάνει εξίσου βέβαια τά μή βλεπόμενα καί τά βλεπόμενα. Δέν είναι δυνατόν λοιπόν νά μή πιστέψῃ κανείς σ' ἐκεῖνα πού βλέπει, οὔτε πάλιν εἶναι δυνατόν νά πιστέψῃ, ἐάν δέν ἔχῃ σαφέστατη βεβαιότητα γιά τά ἀόρατα, ὅπως ἔχει καί γιά τά ὁρατά.» «Ἐπειδή λοιπόν τά ἐλπιζόμενα θεωροῦνται ἀνυπόστατα, ή πίστις δίνει σ' αὐτά ὑπόστασι καί εἶναι ἡ οὐσία τους.
Γιά παράδειγμα: Ἡ ἀνάστασις (τῶν νεκρῶν) δέν ἔχει γίνει, οὔτε ὑπάρχει ὡς ὑπόστασις, ἀλλά ἡ ἐλπίδα τήν τοποθετεῖ μέσα στήν ψυχή μας. Καί αὐτό σημαίνει ὑπόστασις έλπιζομένων πραγμάτων. Ἐφ' ὅσον λοιπόν ή πίστις κάνει βέβαια τά μή βλεπόμενα, γιατί θέλετε νά τά ἰδῆτε τώρα, ὥστε νά ἐκπέσετε ἀπό τήν πίστι καί ἀπό τό νά εἴσθε δίκαιοι, ἐφ' ὅσον ὁ δίκαιος θά ζήσῃ καί θά σωθῇ ἐκ πίστεως; Ἐάν ὅμως θέλετε νά ίδῆτε τά μέλλοντα από τώρα, τότε δέν θά εἴσθε πιστοί. Κοπιάζετε καί ἀγωνίζεστε καί γιά νά μή χαθῇ ὁ κόπος σας, δείξατε ὑπομονή. Διότι αὐτό εἶναι πίστις. Μήν τά ζητᾶτε ὅλα ἐδῶ καί τώρα.»
Καί ὁ Χρυσόστομος προχωρεῖ καί ἐπικαιροποιεῖ τό λόγο του, προτρέποντας ἐμᾶς καί λέγοντας:
«Αὐτά ἔχουν λεχθεῖ πρός τούς Ἐβραίους ὑπό τοῦ Παύλου, ὅμως εἶναι κοινή ή προτροπή πρός τούς πιστούς καί σήμερα. Εάν αὐτά πού εἶπε ὁ Χριστός δέν ἐπραγματοποιήθηκαν, μή πιστεύεις. Εάν ὅμως ἐπραγματοποιήθηκαν ὅλα, διατί ἀμφιβάλλεις γιά τά ὑπόλοιπα καί άπιστεῖς; Επομένως, ή πίστις εἶναι τό θεοδώρητο μάτι, πού βλέπομε τά ἀόρατα καί τά μέλλοντα καί ἡ ἐλπίδα τά κάνει βέβαια καί τούς δίνει ὑπόστασι.»
Ἄς ἔχωμε πίστι καί ἐλπίδα, διά νά κληρονομήσωμε αὐτά πού μᾶς ἔχει ὑποσχεθεῖ ὁ Χριστός. Οπότε, ὄχι μόνον θά ἰδοῦμε, ἀλλά καί αίωνίως θά ἀπολαμβάνωμε τά αἰώνια ἀγαθά.
ΑΜΗΝ