Κήρυγμα του Μητροπολίτου μας
ΚΑΡΥΣΤΙΑΣ & ΣΚΥΡΟΥ
Κ.Κ. Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ
.jpg)
ΟΜΙΛΙΑ 320
Δέν εἶναι τά πρόσωπα, πού μέ τήν ζωή τους άποδεικνύουν τήν πίστι τους, εἶναι καί τά γεγονότα πού παρουσιάζονται καί στήν πορεία τούς συναντοῦν πίστι. Το αἷμα τοῦ ἀμνοῦ στούς παραστάτες τῶν θυρῶν γιά σωτηρία ἀπαιτοῦσε πίστι πού ἐπέδειξαν οἱ Ἑβραῖοι στήν προσταγή τοῦ Μωϋσῆ: Επιχρίσατε΄΄ καί ἔχρισαν καί ἀπέκτησαν θάρρος.
Ἐπ' αὐτοῦ ὁ Ἱερός Χρυσόστομος θά είπῇ:
΄΄Γράφει ὁ Παῦλος: «Μέ τήν πίστι ἐπέρασαν τήν Ερυθρά θάλασσα σάν νά περνοῦσαν ξηρά. Πάλιν λαό άντιπαραβάλλει ὁ Παῦλος, ἐνῶ ὅταν ἀπεπειράθηκαν οἱ Αἰγύπιοι νά διαβοῦν καταποντίστηκαν. Οἱ Έβραῖοι ἐπίστευαν ὅτι θά περάσουν μέσα ἀπό τήν θάλασσα γι' αυτό προσεύχονταν, ἤ καλύτερα ὁ Μωϋσῆς ἦταν ἐκεῖνος πού προσηύχετο μέ πίστι καί τό θαῦμα ἔγινε.
Βλέπεις ὅτι παντοῦ ἡ πίστις ξεπερνᾶ τούς ἀνθρώπινους λογισμούς καί τήν ἀδυναμία καί τήν κατάπτωσι τῆς διαθέσεως; Βλέπεις ὅτι συγχρόνως ἐπίστευαν καί εἶχαν φοβηθῆ τήν τιμωρία διά τῆς χρίσεως τῶν θυρῶν με αἷμα καί τῆς διαβάσεως τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης. Καί ὁ θάνατος ἐκείνων πού ἔπεσαν καί ἐπνίγηκαν στη θάλασσα, ἐφανέρωνε καί αὐτό ὅτι ἦταν νερό καί ὅτι δέν ἦταν φαντασία αλλά πραγματικό γεγονός΄΄.
Ἐδῶ προσθέτει καί τό περιστατικό τοῦ Δανιήλ στα λιοντάρια καί τό γεγονός τῶν τριῶν Παίδων στό καμίνι καί γράφει:
΄΄Καί ὅπως ἀκριβῶς στήν περίπτωσι τῶν λιονταριῶν ἐκεῖνοι πού καταβροχθήσθηκαν φανέρωναν τήν ἀλήθεια τῶν πραγμάτων καθώς καί στήν περίπτωσι τῆς καμίνου ἐκεῖνοι πού ἐκάηκαν, ἔτσι καί τώρα βλέπεις τά ἴδια πράγματα σε ἄλλους νά εἶναι αἰτία σωτηρίας καί εὐδοκιμήσεως καί σέ ἄλλους αἰτία καταδίκης. Καί αὐτό ὀφείλεται στήν πίστι. Τόσο μεγάλο άγαθό εἶναι ἡ πίστις. Ὅταν περιέλθωμε σε αμηχανία τότε ἡ πίστις μᾶς ἀνακουφίζει ἔστω καί ἄν φθάσωμε στο θάνατο ἤ ἀπογοητευθοῦμε ἀπ' ὅσα μᾶς συμβαίνουν. Ἀπό τόν κίνδυνο να πέσουν καί πάλιν στα χέρια τῶν Αἰγυπτίων ή πίστις τούς διέσωσε ἄν καί εύρίσκοντο σε αμηχανία. Τό ἴδιο νερό στούς Εβραίους στρωνόταν κάτω σάν ξηρά, ἐνῶ τούς Αίγυπτίους κατέπνιγε σάν θάλασσα. Γιά τούς πρώτους ξεχνοῦσε τό νερό τήν φύσιν του, ἐνῶ γιά τούς δεύτερους όπλιζόταν ἐναντίον τους".
Το συμπέρασμα καί ἀπό ἄλλα περιστατικά, βλέπεις ὅτι ἡ πίστις σ' ὅλες τίς περιπτώσεις, οὔτε στή λογική τῶν γεγονότων, οὔτε στο νόμο τῆς φύσεως, ἀλλά ὅλα γίνονται ἀντίθετα πρός τήν προσδοκία. Επειδή συνεχῶς ὁ Παῦλος ἔλεγε: να πιστεύωμε σ' αὐτά πού ἐλπίζομε νά άπολαύσωμε στο μέλλον. Ὅλα αὐτά τά ἀνέφερει γιά νά δείξῃ ὅτι ὄχι τώρα, ἀλλά ἀνέκαθεν, ὅλα τά θαύματα μέ τήν πίστι ἔχουν πραγματοποιηθεῖ καί ἔχουν κατορθωθεῖ. Επομένως ἐφ' ὅσον ἐπιθυμοῦμε θαῦμα ἄς πιστεύωμε.
AMHN