Μητροπολίτης Καρυστίας και Σκύρου κ.κ. Σεραφείμ - Η προσφορά του στην Εκκλησία

 

ΚΑΡΥΣΤΙΝΑ  ΝΕΑ

 

      Είναι Κυριακή 5 Ιανουαρίου 1969.  Ο ουρανός είναι συννεφιασμένος,  Βρέχει ελαφρά και η θερμοκρασία χαμηλή.  Έχει κρύο.    Οι  Καρυστινοί   όμως , με ζεστή καρδιά  και ανοιχτή αγκαλιά ,  είναι έτοιμοι  να υποδεχτούν ,  το απόγευμα ,  τον καινούριο  Δεσπότη τους.  Γνωρίζουν ,  έχουν  μάθει  από  την Κύμη ,  που  η ενθρόνιση  πραγματοποιήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου ,  ότι είναι 39 ετών ,  αλλά διαθέτει φρόνηση και σύνεση που  “  υπέρ πρεσβυτέρους  συνήκε” .

Λίγο μετά τις 3 μ.μ. οι καμπάνες του Αγίου Νικολάου χτυπούν χαρμόσυνα.  Καλούν τους ανθρώπους στην υποδοχή του Δεσπότη.

    Στην είσοδο της πόλεως βρίσκονται οι ιερείς της περιοχής , με επικεφαλής   τον Αρχιμανδρίτη  κι  αρχιερατικό   επίτροπο  Σύλλα  Κονδύλη ,  ο Δήμαρχος κ. Δημήτριος Χατζηνικολής  με το δημοτικό συμβούλιο ,  οι αστυνομικοί ,  οι λιμενικοί , οι πολιτικές αρχές ,  οι μαθητές των σχολείων και πλήθος πιστών.

     Στις 4 μ.μ.  περίπου έρχεται ο Μητροπολίτης.  Γίνεται η πρώτη  προσφώνηση και  όλοι επιστρέφουν στο ναό του Αγίου Νικολάου.  Ο Σεβασμιώτατος ευλογεί τους πιστούς κι ανέρχεται στον  θρόνο.  Όλοι μένουν έκθαμβοι,  ο Δεσπότης τους είναι ευθυτενής,  ψηλός σαν κυπαρίσσι,  γλυκύς και πράος στην όψη  κι  απλός . Όλα αυτά προσδίδουν μία μεγαλοπρέπεια .  Τα πιο πάνω χαρίσματα ο Καρυστίας , με τη βοήθεια του  Θεού , τα διατηρεί  μέχρι και σήμερα. 

     Την επομένη ,  ημέρα των Θεοφανείων ,  τέλεσε τη θεία λειτουργία και τον αγιασμό στον Άγιο Νικόλαο και τον αγιασμό των υδάτων στη θάλασσα. Στις 7 Ιανουαρίου τέλεσε τη Θεία Λειτουργία στον Άγιο Ιωάννη στους Μύλους.  Πλήθος  πιστών παρακολούθησε όλες τις ιερές ακολουθίες,  Θαυμάζοντας τον νέο Δεσπότη ,   που ήτο μελίρρυτος  την φωνήν  και άριστος κήρυξ του Θείου Λόγου ,  όπως και σήμερα.

     Ποιος είναι όμως ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καρυστίας και Σκύρου,  που  ποιμένει  θεοφιλώς   το ποίμνιο της επαρχίας  επί πενήντα έξι  έτη ;  

      Γεννήθηκε στον  Ευσκιόφυλλο Κοσμά της ορεινής Κυνουρίας  στις 31 Μαΐου  1929 και είναι το πέμπτο παιδί από τα επτά του Γεωργίου και της Θεοδώρας Ρόρρη. Βαφτίστηκε κι έλαβε το όνομα « Σωκράτης»

     Εισέρχεται στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και γίνεται γνώστης της Θεολογικής Επιστήμης από τους γίγαντες της σχολής  Τρεμπέλα , Μπρατσιώτη , Φιλιππίδη , Καρμίρη , Βέλλα και λαμβάνει πτυχίο  με βαθμό “ Λίαν Καλώς”   το 1955.

        Διορίζεται καθηγητής Θεολογίας στα γυμνάσια Πέτρας Λέσβου και Κάτω Κλειτορίας Καλαβρύτων.   Στον νου ,  στην καρδιά και στην ψυχή του υπάρχει μία φλόγα,  να γίνει κληρικός ,  να γίνει ιεροκήρυκας .  

   Παραιτείται από καθηγητής ,  έχει την κανονική ηλικία και στις 2 Αυγούστου του 1962 γίνεται η κουρά του  ως  μοναχού ,  με τις ευλογίες του μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας Κυρού Γερμανού  και λαμβάνει το όνομα Σεραφείμ.

    Χειροτονείται στις 12 Αυγούστου του 1962 διάκονος ,  τον Οκτώβριο ,  Κυριακή των Πατέρων ,  πρεσβύτερος  και λαμβάνει το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη την 25η Οκτωβρίου ,  στο ναό του Αγίου Δημητρίου Τριπόλεως.

     Δραστηριοποιείται στη Θεία Λατρεία,  στο κήρυγμα και στην εξομολόγηση.  Όλοι στην Τρίπολη και στην Αρκαδία ,  διότι μεταδίδεται από τους γέροντες τους νεότερους,  τον ενθυμούνται κι ομιλούν με νοσταλγία , με αγάπη ,  με θαυμασμό για τον χρυσορρήμονα  πάτερ Σεραφείμ .

          Διδάσκει ως καθηγητής στην Παιδαγωγική Ακαδημία Τριπόλεως.  Φροντίζει για τη μόρφωση των φοιτητών ,  τη  διαπαιδαγώγηση τους,  αλλά και για όσους είναι φτωχά παιδιά ,  από τα χωριά,    τους  εξασφαλίζει στέγη , τροφή και τους   δίνει και χρήματα.

   Ο αρχιμανδρίτης  Σεραφείμ  Ρόρρης  δεν επιθυμεί την αρχιερατείαν ,  δεν το επιδιώκει,  αλλά “  άλλαι αι βουλαί του Κυρίου” .  Εκλέγεται Μητροπολίτης Καρυστίας και Σκύρου ,  σε διαδοχή του εκλιπόντος ,  τον Ιούλιο του 1968  Κυρού Χρυσοστόμου Ζέρβα.  Χειροτονείται επίσκοπος στις 24 Νοεμβρίου του 1968 και δονείται ο ναός του Αγίου Βασιλείου και η μεγάλη πλατεία από το “ Άξιος” .

     Ο Καρυστίας είναι:

     α. Αυστηρός, αλλά μόνο για τον εαυτό του. Είναι πλήρης αγάπης, επιείκειας, καλοσύνης και κατανόησης για τους ιερείς, τους συνεργάτες του και το ποίμνιό του.

     β. Κρατεί την ευεργετική απόσταση που πρέπει να έχει ο πατέρας από τα παιδιά του. Βρίσκεται όμως πολύ κοντά στον άνθρωπο που έχει ανάγκη, που θέλει την προστασία και τη βοήθεια της εκκλησίας     γ. Δεν φλυαρεί, δεν κολακεύει, δεν συμμετέχει σε συζητήσεις ανιαρές και μάταιες. Είναι άριστος συζητητής. Διαλέγεται για κάθε θέμα, είναι γνώστης σχεδόν όλων των θεμάτων κι ενήμερος διά τα θέματα της επικαιρότητας.

     δ. Είναι συντηρητικός, διότι εφαρμόζει πρώτα στον εαυτό του τους κανόνες της εκκλησίας και τους λόγους του Κυρίου και διάγει βίο ασκητικό – βίο μοναχού. Είναι ένας ασκητής . Δεν έχει υποτακτικό , δεν έχει οικονόμο. Δε δέχεται βοήθεια από κανέναν. Αυτοσυντηρείται. Και σε περίπτωση ασθενείας δεν αποδέχεται να παραμένει ένας ιερεύς στα γραφεία της Μητροπόλεως.

Του προτείνουν να τοποθετηθεί στην οικεία του στην Κάρυστο κλιματιστικό. Ο Σεβασμιώτατος  απαντά : « Όχι ! Ο κόσμος πεινά . Έχει τόσες ανάγκες . Δε θα δώσουμε χίλια ευρώ για τον Δεσπότη» .

  Τον Ιούλιο τον προσκαλεί ένα κύριος που έχει εστιατόριο να του προσφέρει γεύμα στην παραλία Πόρτο Μπούφαλο του Δύστου και απαντά :: « Πρέπει να γνωρίζετε ότι οι ιερομόναχοι και οι  μοναοί δεν πρέπει το καλοκαίρι να περνούν από τις παραλίες». Είναι βέβαια αυτονόητο πώς είναι κατά της κολύμβησης επισκόπων , ιερομονάχων και μοναχών.

     Ο Καρυστίας εξέρχεται των ορίων της μητροπόλεως σπάνια. Δεν συμμετέχει σε πανηγύρεις και εορτές σε όλη την Ελλάδα. Μόνο στη μητρόπολη Χαλκίδος συμμετέχει τα τελευταία χρόνια, σε τρεις ή τέσσερις πανηγύρεις.

     Η τέλεση της Θείας Λειτουργίας από αυτόν είναι θεία μυσταγωγία. Η απλότητά του προσδίδει μεγαλοπρέπεια και θρησκευτική κατάνυξη. Λειτουργεί όλες τις Κυριακές και εορτές αγίων. Πολλές φορές καλύπτει εφημεριακά κενά σε χωριά.

     Είναι αφιλοχρήματος. Δεν ζητεί, δεν επιθυμεί, δεν λαμβάνει χρήματα από τη συμμετοχή του σε μυστήρια και ιεροτελεστίες. Όσοι επιμένουν να του δώσουν ένα ποσό , λαμβάνουν θεωρημένη απόδειξη στο όνομά τους ότι τα κατέθεσαν σε ένα από τα ιδρύματα της μητροπόλεως.

     Είναι άριστος ομιλητής. Καλλιεργεί το γραπτό κήρυγμα.  Ανακαίνισε όλες τις ιερές μονές της μητροπόλεως. ΄Ίδρυσε την ιερά μονή του Αγ. Αντωνίου.

     Ιδρύει  γηροκομεία στην Κύμη κι αργότερα στην Κάρυστο.

     Του  προσφέρουν μεγάλα χρηματικά ποσά και ακίνητη περιουσία , άνθρωποι, που προσωπικά δεν τον γνώριζαν και  δεν ανήκαν στη μητρόπολη Καρυστίας. Ιδρύει ιδρύματα, φιλόπτωχα ταμεία, αξιοποιεί την περιουσία του Μυλωνοπούλειου ιδρύματος.

     Με τα έσοδα των ιδρυμάτων βοηθεί πτωχούς, σπουδάζει παιδιά, συνδράμει φυλακισμένους, συμπαραστέκεται οικονομικά στους ασθενείς, χορηγεί υποτροφίες.

     Είναι γνωστό το κύρος και ο σεβασμός που χαίρει στην Εκκλησία της Ελλάδος. Του έχουν ανατεθεί από τη Δ.Ι.Σ.  σοβαρές υποθέσεις – σκάνδαλα που συγκλόνισαν την εκκλησία – και μετά από ανακρίσεις συντάσσει τα σχετικά πορίσματα , που δεν αμφισβητούνται.

     Το  2008 ,  ως Τοποτηρητής της Αρχιεπισκοπής και πρόεδρος της Συνόδου της Ιεραρχίας της Ελλάδος,  απέσπασε από όλους ευμενέστατα σχόλια για τον άριστο τρόπο που χειρίστηκε όλα τα θέματα της αρχιεπισκοπής και της εκλογής του νέου αρχιεπισκόπου.

     Τους χρόνους αυτούς που ζούμε, που είναι χρόνοι παγκοσμιοποίησης, χρόνοι πτώσεως, χρόνοι σκανδάλων, χρόνοι αδιαφορίας προς το καθήκον, χρόνοι διαπλοκής και συναλλαγής, χρόνοι όπου προβάλλονται μόνο τα θλιβερά πράγματα της εκκλησίας, το έργο αλλά προ πάντων η ζωή του Καρυστίας είναι λαμπάδα άσβεστη και φωτεινό παράδειγμα προς όλους, λαϊκούς και ιδίως τους κληρικούς.

     Τον μητροπολίτη Καρυστίας η επαρχία Καρυστίας, ο νομός Εύβοιας, η Ελλάδα κι ακόμη πιο πέρα , τον γνώρισαν και τον αναγνωρίζουν, τον εδέχθηκαν, τον υποδέχθηκαν και τον αποδέχονται, τον τιμούν και τον σέβονται, όχι μόνο για το αξίωμα του επισκόπου, αλλά για τις αρετές που κοσμούν τον άνθρωπο και την προσφορά του.

     Απέδειξε ότι είναι άξιος διάδοχος των Αποστόλων και Ποιμένας της λογικής Ποίμνης του Κυρίου κι εφάρμοσε στο ακέραιο την ευχή της χειροτονίας.

     Ο Δεσπότης μας δε έχει  ανάγκη ευνοϊκών λόγων . Όλοι όμως πρέπει να θυμηθούμε το της Γραφής : « Τιμή Αγίου , μίμησις αυτού» . Τιμάμε , δηλαδή , τον Δεσπότη μας όταν προσπαθήσουμε και αγωνιστούμε να τον μιμηθούμε. Ιδιαίτερα πρέπει να τον μιμηθούν και να είναι οδηγός τους οι ιερομόναχοι , οι ιερείς , οι συνεργάτες του και το ποίμνιό του.   

    Η Μητρόπολη Καρυστίας & Σκύρου έχει για 56 χρόνια έναν άξιο Δεσπότη, έναν πραγματικό Δεσπότη, όπως τον χαρακτήριζε ο αείμνηστος ηγούμενος της Μονής Δοχειαρίου, Γρηγόριος. 

Αναδημοσίευση από εφημερίδα της Χαλκίδος.