Κήρυγμα του Μητροπολίτου μας
ΚΑΡΥΣΤΙΑΣ & ΣΚΥΡΟΥ
Κ.Κ. Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ
.jpg)
ΟΜΙΛΙΑ 420
ΚΥΡΙΑΚΗ 17.11.2024
"ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΠΙΣΤΕΩΣ ''
Ἡ Πίστις εἶναι βασική αρετή καί προϋπόθεσις σωτηρίας. Δι' αὐτό ὁ Παῦλος ἀσχολεῖται μέ τήν πίστι στίς ἐπιστολές του καί ίδιαιτέρως στήν πρός Ἐβραίους, μέ παραδείγματα Ἁγίων πού διεκρίθησαν γιά τήν πίστι τους καί τούς προβάλλει ὡς παράδειγμα πρός μίμησιν.
Καί ὁ Χρυσόστομος, στίς ὁμιλίες του ἀναφέρεται στήν πίστι. Καί στήν εἰσαγωγή του σχετικά μέ τήν πίστι, θά μᾶς εἰπῇ:
΄Η πίστις χρειάζεται γενναία καί νεανική ψυχή, ὥστε νά ξεπερνᾶ ὅλα τά αἰσθητά καί νά ὑπερβαίνῃ τήν ἀδυναμιαν τῶν ἀνθρωπίνων λογισμῶν. Διότι δέν εἶναι δυνατόν μέ ἄλλον τρόπον νά γίνῃ κανείς πιστός, ἐάν δέν ὑψώσει τόν ἑαυτόν του ἐπάνω ἀπό τήν κοινή συνήθεια. Ἐπειδή λοιπόν οἱ ψυχές τῶν Ἐβραίων ἦσαν έξασθενημένες, ἄρχισε ὁ Παῦλος ἀπό τήν πίστι. Καί ἐπειδή ἐξ' αἰτίας τῶν παθῶν καί τῶν θλίψεων ὀλιγοψυχοῦσαν, μικροψυχοῦσαν καί διασαλεύοντο, κατ' αρχήν τούς ἐνθάρρυνε λέγοντάς τους:
«θά θυμόσαστε τίς προηγούμενες ἡμέρες» καί ἐπρόσθετε ὅτι ἡ πίστις κάνει πραγματικά ἐκεῖνα πού ἐλπίζομε καί βεβαία ἐκεῖνα πού δέν τά βλέπομε τώρα. Τούς ένθαρρύνει ἀπό τούς προπάτορες, τούς μεγάλους ἄνδρες, τούς θαυμαστούς ἐκείνους πιστούς καί μέ αὐτά εἶναι σάν νά τούς λέει: «Εάν τά ἀγαθά εὑρίσκοντο μπροστά στά πόδια μας, ὅλοι θά ἐσώζοντο διά τῆς πίστεως καί πολύ περισσότερο ἐμεῖς»΄΄. Ἐπειδή ή πίστις εἶναι ἀπαραίτητη, ἀλλά δύσκολη, ὁ Χρυσόστομος θά ἐπιμείνῃ καί μέ παραδείγματα θά ἀποδείξῃ τήν πίστι μέ αὐτά. Ἔτσι θά συνεχίση λέγοντας:
Ὁ Παῦλος προτρέπει τούς Εβραίους, ἀρχίζοντας ἀπό μία ἔννοια πού εἶναι ἀποδεκτή ἀπό ὅλους. Ἐπειδή ή πίστις έκατηγορεῖτο τότε σάν πρᾶγμα πού δέν ἀποδεικνύεται καί ὅτι ἦταν πρᾶγμα ἀπατηλό, γι' αὐτό ἀποδεικνύει ὅτι τά μεγαλύτερα πράγματα κατορθώνονται μέ τήν πίστι καί ὄχι μέ τούς λογισμούς΄΄.
Καί ἐπακολουθεῖ τό παράδειγμα:
΄΄Μέ τήν πίστι κατανοοῦμε ὅτι οἱ κόσμοι ἐδημιουργήθηκαν μέ τό πρόσταγμα τοῦ Θεοῦ, ὥστε νά ἔχουν γίνῃ τά βλεπόμενα από μή βλεπόμενα. Εἶναι φανερό ὅτι ὁ Θεός ἀπό τό τίποτα ἔκανε αὐτά πού ὑπάρχουν. Ἀπό ἐκεῖνα πού δέν ἐφαίνοντο, αὐτά πού φαίνονται, ἀπό ἐκεῖνα πού δέν ὑπῆρχαν, αὐτά πού ὑπάρχουν. Ἔτσι μέ τήν πίστι κατανοοῦμε ὅτι οἱ κόσμοι ἔγιναν μέ τό πρόσταγμα τοῦ Θεοῦ.
Αὐτό εἶναι ή πίστις΄΄. Μετά ἀπό τήν γενική αὐτή παρατήρησι πίστεως, στήν συνέχεια μεταφέρει τό λόγο σέ πρόσωπα καί αὐτά θά ἰδοῦμε στόν ἑπόμενο λόγο.