Μπάρμπα Φάνης Θεοδώρου

 ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΑΚΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ 

 ΤΟΥ ΚΑΜΠΟΥ ΚΑΡΥΣΤΟΥ

Φαντάροι του εμφύλιου όταν απολύθηκαν, με απόφαση μεγάλη  την εκκλησία που χε χαθεί  να ζωντανέψει πάλι. Η Παναγιά μας φύλαγε  και θαύματα να ιδούμε, να ξαναρθούμε σπίτια μας  και όχι να σκοτωθούμε! Ο μήνας ήταν Αύγουστος και είδα ένα όνειρο, ο νους μου να πετάξει, στον τόπο που εβρέθηκα δεν είχα ποτέ περάσει. Νύχτα με πήρε η Παναγιά από τα βουνά του Γράμμου στον άγιο τόπο με έφερε στον της Καρύστου κάμπο. Να, βλέπω μπροστά μου ένα τρόχαλο  με πέτρες και πουριά, τριγύρω σκορπισμένα και ένας βάτος πελώριος να τάχει σκεπασμένα. Τα έβλεπα όλα ξέφωτα με σκότος να νυχτώσει και στο Γράμμο η παναγιά δύναμη να μου δώσει. Ήρθα με άδεια κάποτε και φρόντισα τον τόπο να γνωρίσω, όσα είχα δει στον ύπνο μου τα ίδια να αντικρύσω.

Η τοποθεσία λεγόταν  ΄΄Παναγιά΄΄ αλλά η εκκλησία δεν φαινόταν πουθενά. Κάνω σταυρό και προσευχή της παναγιάς να τάξω αν απολυθώ με το καλό να έρθω να σε φτιάξω. Ο εμφύλιος τελείωσε, χωρίς να λησμονήσω τα όσα είχα δει στο όνειρο τα ίδια να αντικρύσω. Απολυόμενος, συγκέντρωσα την εκσκαφή να ξεκινήσουν, την Αγία Τράπεζα της εκκλησιάς να πρωτοσυναντήσουν! Να πάρει αέρα καθαρό που χρόνια είχε χάσει οι βάτοι, οι πέτρες, τα πουλιά την είχανε σκεπάσει. Χτίστη δεν είχα άλλον λίγο να με βοηθούσε η Παναγιά  ευλόγαγε το έργο προχωρούσε. Ο μπάρμπα Γιάννης ο Γιαννάκος  τό μαθε,   χωρίς να καθυστερήσει  πήρε  τα εργαλεία του  και ήρθε να βοηθήσει! Τις πέτρες να σηκώσει δεν μπορούσε, στον τοίχο τις ακουμπούσανε και τις τοποθετούσε.

Τροπάριο της παναγιάς μας έψελνε και άλλα πολλά ακόμη  και τον σταυρό μας κάναμε  δύναμη να μας δώνει. Το χτίσιμο τελείωσε και η σκεπή απομένει και έπειτα από ένα χρόνο η Μαρία η Μαμά από τον αετό βλέπει όνειρο να ’ρθεί να τη σκεπάσει. Μαζί το τελειώσαμε αυτό το εκκλησάκι που όλος ο κόσμος έρχεται και ανάβουμε κεράκι! Δρόμο δεν είχε η εκκλησιά ο κόσμος να περνάει να ανάβει τα καντηλάκια της και να την συντηράει. Γιατί από όλες τις πλευρές βρισκότανε φραγμένη με αμπέλια, βάτους και σπάρτα να είναι μαντρωμένη. Ο κόσμος πήγαινε  στην εκκλησιά να μπούνε, αλλά έκαναν μεταβολή και πίσω να γυρνούνε. Έδαφος παραχώρησαν Παπαχατζής ,  Βουρλάκης ο δρόμος πρέπει να γενεί να ξηλωθεί ο φράχτης.

Το δρόμο τον εχάραξαν ο κόσμος να χαρούνε που λεφτά μας έδωσαν και τους ευχαριστούμε. Ο δήμος μας βοήθησε σε όλο τον αγώνα, τον δήμαρχο ευχαριστώ να ζήσει χίλια χρόνια! Οι εργαζόμενοι, το κόπο τους δώρο να μας κάνουν να είναι για πάντα άξιοι και γέροι να πεθάνουν. Ο δρόμος τελείωσε, μακρύς, πλατύς   και τσιμεντοστρωμένος, ο κόσμος που μας βοήθησε να είναι ευλογημένος! Μπάρμπα Φάνης Θεοδώρου 23 Αυγούστου 2017