Κήρυγμα του Μητροπολίτου μας
ΟΜΙΛΙΑ 17η
Ὁ Ἀβραάμ ἔχει πλούσιο περιεχόμενο καί ένδιαφέρον καί δι' αὐτό ὁ Παῦλος καί ὁ Χρυσόστομος ἐπιμένουν, ὁ μέν Παῦλος σέ ἐντολές τοῦ Θεοῦ, ὁ δέ Χρυσόστομος σε σχολιασμό, μέ σχετικά διδάγματα.Σχετικά μέ τήν γέννησι τοῦ Ἰσαάκ, ὁ Χρυσόστομος γράφει:
«Ἐξ' ἴσου ἦταν ἀδύνατον μέ ἀνθρώπινα κριτήρια καί ἀπό μήτρα νεκρή, γερασμένη καί ἄχρηστη πιά πρός παιδοποιΐα, νά τοῦ δώσῃ παιδί καί νά ἀναστήσῃ αὐτόν πού εἶχε σφαγιασθῇ. Ὅμως ὁ Ἀβραάμ ἐπίστευσε. Ἐβάδιζε μπροστά ή πίστις, φθάνοντας σ' ἐκεῖνα πού ἐπρόκειτο νά συμβοῦν στο μέλλον.Αὐτός εἶχε ἰδῇ τά καλά πρῶτα καί τά λυπηρά στά γηρατειά.»
Τήν περίπτωσι αὐτή τοῦ Ἀβραάμ, ὁ Χρυσόστομος τήν μεταφέρει καί σέμᾶς καί γράφει:
«Ἐνῶ ἐσεῖς λέτε τό ἀντίθετο, ὅτι δηλαδή τά σκυθρωπά νά ἔρθουν πρῶτα καί τά καλά τελευταία (σάν ἀπάντησι σ' αὐτούς πού λένε ὅτι ὁ Θεός μᾶς ἀπάντησε), διότι μετά τό θάνατό μας, μᾶς ὑπόσχεται τά άγαθά.»
Στή συνέχεια ὁ Χρυσόστομος ἔρχεται στό θέμα τῆς ἀναστάσεως καί γράφει:
«Ὁ Θεός μπορεῖ νά ἀναστήσῃ καί ἑπομένως ὁπωσδήποτε θά ἀνταποδώσῃ. Καί ἐάν ὁ Ἀβραάμ πρίν ἀπό τόσα χρόνια επίστευσε στήν ἀνάστασι καί ἀνταπόδωσι, πολύ περισσότερο μποροῦμε καί ὀφείλομε νά πιστεύσωμε ἐμεῖς.»
Καί συνεχίζει:
«Εἶπα καί ἐπαναλαμβάνω, ὅτι ἀκόμη δέν εἶχε εἰσέλθει ὁ θάνατος καί ἀμέσως τόν προσέλκυσε στήν ἐλπίδα τῆς ἀναστάσεως καί τόν ὁδήγησε σέτόση βεβαιότητα μεγάλη, ὥστε, ὅταν ὁ Θεός τόν διέταξε νά θυσιάσει τό παιδί του, μέ προθυμία τό προσέφερε. Μέ ὅλα αὐτά ἐδοκίμαζε ὁ Θεός τόν Ἀβραάμ, ὥστε μέσω ἐκείνου νά έκπληρωθῇ ἡ ὑπόσχεσις. Αὐτό φανερώνει τό θάρρος, τήν γενναιότητα καί τήν πίστι τοῦ Ἀβραάμ. Δι' αὐτό προβάλλεται σέ μίμησι.»
AMHN