Κήρυγμα του Μητροπολίτου μας
Κ.Κ. Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ
.jpg)
0ΜΙΛΙΑ 15η
Οἱ ἄνθρωποι τῆς ἐποχῆς τοῦ Χρυσοστόμου εἶχαν ώρισμένα χαρακτηριστικά καί δικό τους τρόπο ζωῆς καί συμπεριφορᾶς. Καί τά μέν καλά τά
ἐπάκουσε, τά δέ κακά τά κατηγοροῦσε καί προσπαθοῦσε νά τά κόψῃ. Μιλώντας γιά Ἁγίους πού ἔδειξαν πίστι καί ἔζησαν ὡς ξένοι ἐπί τῆς γῆς, διότι ἐσκέπτοντο τήν ἐπουράνιον Βασιλείαν, κάνει μία σύγκρισι ἐκείνων μέ τούς συγχρόνους καί καταλήγει σε μεγάλη διαφορά. Τὰ ὅσα γράφει γιά ἐκείνους, ἰσχύουν καί γιά τήν ἐποχή μας.Ας προσέξωμε τα λόγια τοῦ Χρυσοστόμου:
«Έκεῖνοι (οἱ Ἅγιοι) πάθαιναν αὐτά καί τά ὑπέμειναν, δείχνοντας ἔτσι ὅτι ἀναζητοῦν ἄλλη πατρίδα. Πώ πώ πόση διαφορά! Ἐκεῖνοι ὑπέφεραν καθημερινά, ἐπειδή ἤθελαν να ἀπαλλαγοῦν ἀπό τήν ἐπίγεια πατρίδα καί νά ἐπανέλθουν στη δική τους, στόν ούρανό, ἐνῶ ἐμεῖς κάνομε τά ἀντίθετα.
Ἄν μᾶς καταλάβη μικρός πυρετός, έγκαταλείπομε τά πάντα και κλαῖμε σαν τα μικρά παιδιά πού κλαίνε καί τρέμουν το θάνατο. Καί δικαιολογημένα τό παθαίνομε αὐτό, διότι δέν ζοῦμε σάν ξένοι ἐδῶ, οὔτε σπεύδομε σάν να πηγαίνομε στήν πατρίδα μας, άλλά σάν να πηγαίνομε στήν κόλασι. Δι' αὐτό καί πονοῦμε, ἐπειδή δέν χρησιμοποιοῦμε ὅπως πρέπει τα γήινα πράγματα, ἀλλά ἀντιστρέψαμε τήν τάξι, γι' αὐτό καί θρηνοῦμε, ἐνῶ θά ἔπρεπε να χαιρώμεθα.
Ἐκεῖνοι ὅμως (οἱ Ἅγιοι) δέν ἦταν τέτοιοι, αλλά βιαζόντουσαν να φτάσουν ἐκεῖ καί γι' αὐτό εὐαρεστοῦσαν τόν Θεό καί ὁ Θεός εύχαριστημένος δέν ντρεπόταν να ὀνομάζεται Θεός τους. Πόσο πράγματι μεγάλη τιμή!» Μέ τήν φράσι αὐτή πού ὁ Θεός όνομάζεται Θεός τους, ὁ Χρυσόστομος προχωρεί καί γράφει:
«Ας γίνωμε λοιπόν καί ἐμεῖς ξένοι, γιά νά μήν ντραπῇ ὁ Θεός να ὀνομασθῇ καί Θεός μας. Εἶναι προσβολή γι' Αὐτόν να ὀνομάζεται Θεός πονηρῶν, ὅπως ἀκριβῶς καί δοξάζεται, ὅταν εἶναι Θεός ἀγαθῶν καί ἐναρέτων ἀνθρώπων. Ἡ καθαρότης τοῦ βίου εἶναι ἀρκετή νά μᾶς εἰσάγῃ στήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, διότι τίποτε δέν εὐφραίνει τόσο τόν Θεόν, ὅσο ή ενάρετη ζωή.
Δι' αὐτό ἄς φροντίσωμε να γίνωμε φίλοι μέ τόν Θεό καί ἄς μήν μένωμε ἐχθροί Του.» Καί στη συνέχεια δίνει ώρισμένες συμβουλές. Ἄς τίς προσέξωμε: «Ας αρχίσωμε τήν ἀρετή ὅσο ἔχομε καιρό αὐτό τό μῆνα, ἄς νικήσωμε τήν κακολογία, τήν ἀλαζονεία, τήν ὀργή, θέτοντας στόν ἑαυτόν μας νόμο καί ἄς εἰποῦμε: ΄σήμερα να κατορθώσω αυτό". Τόν ἄλλο μῆνα ἄς ἀσκήσωμε τόν ἑαυτόν μας σε ὁποιαδήποτε ἄλλη αρετή καί τά χέρια μας στήν ἐλεημοσύνη.»
Η πραγματοποίησις αὐτῶν δέν χρειάζεται δαπάνη οὔτε κόπο, ἀλλά καλή καί ἰσχυρή θέλησι. Εάν ἔτσι καλλιεργήσωμε τούς έαυτούς μας, θα μπορέσωμε να κερδίσωμε τα ἀγαθά πού μᾶς ὑπόσχεται ὁ Θεός.
ΑΜΗΝ